Het proces maakt gebruik van laserstralen met hoge intensiteit die de huid binnendringen en de tatoeage-inkt in kleinere fragmenten afbreken. Het immuunsysteem van het lichaam verwijdert deze gefragmenteerde inktdeeltjes vervolgens geleidelijk. Meestal zijn meerdere laserbehandelingssessies nodig om de gewenste resultaten te bereiken, waarbij elke sessie zich richt op verschillende lagen en kleuren van de tatoeage.
Intense Pulsed Light (IPL): IPL-technologie wordt soms gebruikt voor het verwijderen van tatoeages, hoewel deze minder vaak wordt toegepast dan laserverwijdering. IPL maakt gebruik van een breed lichtspectrum om de tatoeagepigmenten te targeten. Net als bij laserverwijdering breekt de energie van het licht de tatoeage-inkt af, waardoor het lichaam de inktdeeltjes geleidelijk kan verwijderen.
Chirurgische excisie: In bepaalde gevallen, vooral bij kleinere tatoeages, kan chirurgische excisie een optie zijn. Tijdens deze procedure verwijdert een chirurg de getatoeëerde huid met een scalpel en hecht vervolgens de omliggende huid weer aan elkaar. Deze methode is doorgaans gereserveerd voor kleine tatoeages, omdat voor grotere tatoeages mogelijk huidtransplantatie nodig is.
Dermabrasie: Dermabrasie omvat het verwijderen van de bovenste lagen van de huid met behulp van een snel roterend apparaat met een schurende borstel of een diamantwiel. Deze methode heeft tot doel de tatoeage-inkt te verwijderen door de huid weg te schuren. Het is over het algemeen niet zo effectief als laserverwijdering en kan littekens of veranderingen in de huidtextuur veroorzaken.
Chemische tatoeageverwijdering: bij deze methode wordt een chemische oplossing, zoals een zuur- of zoutoplossing, op de getatoeëerde huid aangebracht. De oplossing breekt de tatoeage-inkt na verloop van tijd af. Chemische tatoeageverwijdering is vaak minder effectief dan laserverwijdering en kan ook huidirritatie of littekens veroorzaken.
Posttijd: 27 mei 2024
